Легенда польской популярной музыки, группа «Trubadurzy» была основана в конце 1963 года в Лодзи и первоначально называлась «The Troubadours». В состав группы входили: Ежи Кшеминский (родился 26 апреля 1947 г. в Лодзи) - гитара, пение; Кшиштоф Кравчик (родился 8 сентября 1946 года в Катовице) - гитара, пение; Славомир Ковалевский (ex- «Tiger Rag») - бас-гитара, пение и Мариан Лихтман - ударные, пение.
«Trubadurzy»
начали регулярно выступать с сентября 1964 году, с этого момента обычно и
отсчитывается дата образования коллектива. В начальный период своего
существования группа сопровождала на концертах различных исполнителей, в том
числе Анну Герман, и гастролировала по Польше с западногерманской группой «The
Lords». В 1965 году коллектив добился первого серьезного успеха на 3-м фестивале
в Ополе, где получили награду за свой дебют. Через год, на 4-м фестивале в
Ополе «Трубадуры» вместе с вокалисткой Славой Миколайчик, которая ненадолго
присоединился к группе, заняли второе место, обратив на себя внимание жюри и публики
песнями «Ondraszek», «Zatrzymać sen» («Перестань спать») и «Mój każdy wieczór»
(«Мой каждый вечер»).
В 1966
году «Трубадуры» сделали первые радиозаписи, часть из которых появилась на
«четверке» Polskich
Nagrań. После записи заглавной
песни для сериала «Wojna domowa» карьера группы пошла вверх. Группа выпустила
множество хитов, в том числе «Kasia» («Кася»), «Znamy się tylko z widzenia» («Мы
знаем друг друга только в лицо»), «Krajobrazy» («Пейзажи»),
«Słoneczniki-kwiaty» («Подсолнухи»), «Byłaś tu» («Ты была здесь»), «Kim jesteś»
(«Кто ты есть»), «Ej, Sobótka, Sobótka» («Эй, Соботка, Соботка»), «Cóż wiemy o
miłości» («Что мы знаем о любви») и «Przyjedź mamo na przysięgę» («Приедь,
мама, на присягу»). В 1967 году, после окончательного ухода Ежи Кшеминского и
Богдана Борковского в группу «No To Co», в экспериментальную группу «Izomorf
67» ушли также Кравчик, Миколайчик и Лихтман, а их места заняли: Марта
Мартелинска - пение; Богдан Борковский (родился 30 июля 1943 г.) - гитара и
Александр Кавецкий - ударные.
В этом
составе «Трубадуры» выпустили свой шлягер «Słoneczniki-kwiaty» («Подсолнухи»),
который летом 1967 года занял 3-е место в хит-параде «Rozgłośnia Harcerska».
Организационные трудности, связанные с уходом Я. Кшеминского, Б. Борковского и
А. Кавецкого заставили группу на время приостановить свою деятельность.
Возрождение
«Трубадуров» произошло в ноябре 1967 года после знакомства К. Кравчика, С.
Ковалевского и М. Лихтмана с композитором, органистом и пианистом Рышардом
Познаковским (eks - «Czerwono-Czarni»). После ухода из «Червоно-Чарных»
музыкант несколько месяцев возглавлял группу, созданную для нужд «Telewizyjnej
Giełdy Piosenki». Благодаря Р. Познаковскому музыкальные интересы группы
обратились в сторону фольклора, трансформированного в биг-бит. В классический
период своей деятельности, с 1968 по 1976 год, у «Трубадуров» сложилось
характерное звучание, сочетающее рок-н-ролл со стилем восточнославянской
народной музыки. Этот фьюжн - основа их лучших хитов, таких как «Po co ja za
tobą biegam» («Почему я бегу за тобой»), «Znamy się tylko z widzenia czy Ej»
(«Мы знаем друг друга только в лицо») и «Sobótka, Sobótka». Первые альбомы
группы также включают песни в жанре арт-рок («Będziesz ty»), психоделический
рок («Pejzaż i dziewczyna»), фанк-рок («Zaufaj sercu») и даже инструментальный
прогрессив-рок («Alma Ata»). Вместе со «Скальдами» и «Червоными Гитарами» «Трубадуры»
входят в число наиболее популярных и влиятельных польских групп.
Вместе с
Р. Познаковским группа записала два альбома, удостоенных «золотого» титула. В
1968 году вышел альбом «Krajobrazy», который был очень хорошо принят
слушателями. Вскоре «Трубадуры» выпустили второй альбом «Ej, Sobótka, Sobótka»,
который принес еще одну порцию превосходных хитов и укрепил позицию группы
среди «большой четверки польского рока», сложившейся на рубеже 1960-1970-х
годов. На фестивалях 1968-1969 годов в Ополе шлягеры «Трубадуров» «Przyjedź
mamo na przysięgę» («Приедь, мама, на присягу») и «Ej, Sobótka, Sobótka» («Эй,
Соботка, Соботка») были отмечены призами. Группа записала заглавную песню к
фильму «Все на продажу» (режиссер А. Вайды; премьера 28.01.1969), а также
снялась в другом фильме режиссера - «Охота на мух» (премьера 19 августа 1969).
Музыка,
которую играли в то время «Трубадуры», была очень простой, но группа
компенсировала это прекрасным вокалом четырех мужских голосов - в этом
отношении нельзя забывать, что коллектив в те годы считался лучшим певческим
ансамблем страны. Следует также отметить, что коллектив с большим успехом выступил
на фестивалях в Ополе, Сопоте, Зелена-Гуре и Колобжеге, а также за рубежом, в
ГДР, Советском Союзе, Швеции, Югославии, Болгарии, Монголии, Китае, Вьетнаме,
Азербайджане. За это время «Трубадуры» завоевали множество наград и выпустили ещё
несколько «золотых» пластинок.
Все
указывало на то, что за состояние коллектива беспокоиться не стоит. К
сожалению, в ноябре 1969 года, после почти двухмесячного турне по Монголии и
СССР Рышард Познаковский покинул группу. Как уже упоминалось, он был для нее
очень важной фигурой, поэтому его уход поставил под вопрос будущее коллектива.
Мероприятие было решено не прекращать, и на его место была приглашена певица и
пианистка Галина Житковяк (экс - «Amazon»), которая своим характерным голосом
оказала существенное влияние на тогдашнее звучание группы. Уже в декабре новый
состав «Трубадуров» всех удивил - записанная на телеканале «Telewizyjnej
Giełdzie Piosenki» композицию С. Ковалевского «Wiera, Wiera, czarne oczy
miałaś» стала еще одним большим хитом. На следующих пластинках «Трубадуры»,
сохранив свой характерный вокальный стиль, решили немного модернизировать
собственное звучание. Результатом этой модернизации стал приз «Złoty Pirścień»
(«Золотой перстень»), полученный «Трубадурами» на 5-м фестивале в Колобжеге
(1971) за шлягер «Nie ma taty, nie ma mamy» («Нет ни папы, нет ни мамы»).
Звезды польского биг-бита. R&B-группа «Trubadurzy»,ч.2. (1970 - н.в.).
Под катом
вы можете ознакомиться со сборником песен группы «Трубадуры» - «Zlote przeboje
(Platynowa kolekcja)» [1999].
Trubadurzy – «Zlote przeboje (Platynowa kolekcja)» [1999].
01. Przyjedź mamo na przysięgę
02. Kasia
03. Znamy się tylko z widzenia
04. Cóż wiemy o miłości
05. Zapamiętaj smak chwili
06. Po co ja za tobą biegam
07. Zakochali się trubadurzy
08. Nie przynoś mi kwiatów dziewczyno
09. Hej, sobótka, sobótka
10. Twarzą w twarz
11. Będziesz ty
12. Nie ma taty, nie ma mamy
13. Byłaś tu
14. Nigdy więcej nie spotkamy się
15. Dziewczyna i pejzaż
16. Wiklinowa ballada
17. Krajobrazy
18. Wiera, Wiera czarne oczy miałaś
19. Uśmiechajcie się dziewczęta
20. Kochana
download (mp3 @320 kbs):
https://yadi.sk/d/xU-bo-rcmZ4Rj
Trubadurzy to zespół, który obok Czerwonych Gitar i
Skaldów był prawdopodobnie najważniejszym zjawiskiem na polskiej scenie bigbeatowej.
Jego korzeni należy doszukiwać się gdzieś pod koniec pierwszej połowy lat 60.
ubiegłego wieku. Obecnie, Trubadurzy, to legenda polskiej muzyki rozrywkowej.
Wtedy to w Łodzi, Sławek Kowalewski (tuż po zdaniu
egzaminu maturalnego) zaproponował koledze Krzysztofowi Krawczykowi założenie
razem formacji. Wkrótce potem, jej skład uzupełnili kolejni znajomi - Marian
Lichtman, Jerzy Krzemiński, Bogdan Borkowski oraz wokalistka Sława Mikołajczyk
(trzeba jednak dodać, że na przestrzeni lat wielokrotnie ulegał on zmianie, do
dzisiaj przewinęło się przez kapelę ponad 10 osób). Mniej więcej w tym samym
momencie pojawiła się nazwa - Trubadurzy (byli to średniowieczni śpiewacy
wędrowni). Kiedy wszystkie elementy były już gotowe, można było ruszać na
podbój krajowych list przebojów. Formacja zadebiutowała na festiwalu w Opolu,
zdobywając tam I nagrodę. Kolejnym sporym osiągnięciem, było nagranie piosenki,
która posłużyła następnie jako motyw przewodni popularnego w latach 60. serialu
telewizyjnego, pod tytułem "Wojna domowa".
Pomimo pewnych sukcesów, pierwszy okres działalności
formacji, można jednak określić jako półamatorski. Wszystko zaczęło się
zmieniać dopiero w roku 1967, kiedy do kapeli dołączył multiinstrumentalista
oraz kompozytor Ryszard Poznakowski (we wcześniejszych latach występował w
innej ważnej polskiej formacji - Czerwono-Czarni). To on przez wiele lat był
kierownikiem muzycznym Trubadurów. W 1968 roku ukazał się pierwszy longplay
grupy, zatytułowany "Krajobrazy", który cieszył się bardzo dobrym przyjęciem.
Trafiła na niego między innymi kompozycja "Znamy się tylko z
widzenia", która do dzisiaj należy do jednych z największych przebojów lat
60. w Polsce. Kolejny, wydany rok później krążek, pod tytułem "Ej Sobótka,
Sobótka" ugruntował tylko mocną już wtedy pozycje zespołu na polskiej
estradzie. Muzyka, którą proponowali wtedy panowie była bardzo prosta i
oszczędna w środkach, jednak nadrabiała wokalizą czterech męskich głosów - nie
można w tym aspekcie nie wspomnieć, że formacja w tamtych latach uchodziła za
najlepiej śpiewający zespół w kraju. Trzeba także powiedzieć, że kapela
koncertowała z wielkim powodzeniem na terenie całej Polski, pojawiała się
między innymi na festiwalach w Sopocie i Opolu, a także występowała za granicą,
w takich państwach jak NRD, Związek Radziecki, Bułgaria czy nawet Szwecja.
Wszystko wskazywało na to, że o kondycję zespołu nie należy się obawiać. Niestety, pod koniec 1969 roku szeregi grupy opuścił Poznakowski. Jak już zostało wspomniane wyżej, był on w niej bardzo ważną postacią, dlatego jego odejście postawiło przyszłość formacji pod znakiem zapytania. Zadecydowano nie kończyć działalności, a na jego miejsce zaproszono wokalistkę i pianistkę Halinę Żytkowiak. Nowy skład szybko zaskoczył - nagrana wtedy piosenka "Wiera, wiera czarne oczy miałaś" stała się kolejnym wielkim przebojem. Na następnych longplayach Trubadurzy zachowując dotychczasowy charakterystyczny styl wokalizy, postanowili unowocześnić nieco własne brzmienie. Na wydanych później krążkach "Kochana" i "Zaufaj sercu" wyraźnie odczuć można było zmiany w proponowanej muzyce. W 1972 roku do kapeli powrócił jednak Poznakowski. Wraz z nim przyszły kolejne wielkie hity, jak "Będziesz Ty". Niestety, dobra passa została ponownie przerwana. Tym razem wykruszył się Krawczyk, który zapragnął rozpocząć karierę pod własnym imieniem i nazwiskiem. Jako solista zadebiutował już w 1974 płytą "Byłaś mi nadzieją". W niedalekiej przyszłości przełożyło się to na zakończenie działalności przez legendarny już dzisiaj zespół. --- muzyka.wp.pl
Комментариев нет:
Отправить комментарий